Onlangs heb ik iemand geholpen die het volgens mij niet echt verdiende. De persoon in kwestie heeft mij in het verleden niet zo goed behandeld. Toch kon ik mezelf daar overheen zetten en kon ik het opbrengen om mijn goede daad te doen en dat voelde goed. Mijn dochter begreep het niet en vroeg mij waarom.

In eerste instantie moest ik daar eens goed over na denken. Waarom deed ik het? Omdat het goed voelde. Maar waarom voelde het dan zo goed? Ik had een conflict gehad. Was het niet logischer geweest om iemand dan te laten stikken, zelf zijn boontjes te laten doppen of in zijn sop gaar te laten koken? Misschien…maar ik denk dat ik daar niet gelukkiger van zou zijn geworden.

Ben ik dan te zachtaardig? Laat ik teveel over mij heen lopen? Ben ik een watje? Ik mag graag denken van niet. Nee, dat was het allemaal niet. Ik handelde vanuit een levenswijze die ik mij eigen heb gemaakt. Het was compassie. En compassie voelt lekker. Voor de ontvanger maar ook voor degene die compassie toont. Voor mij is het zelfs een beetje verslavend. Het voelt zo lekker dat ik er meer van wil. Het was dus puur eigenbelang geweest dat ik mijn tegenstander had geholpen. Het was gewoon mijn dagelijkse shot. Het geeft mij af en toe zo een kick dat ik anderen ook verslaafd wil maken. Als een bloemenkind in de jaren zestig geloof ik namelijk daadwerkelijk dat mijn verslaving de wereld kan redden.

Compassie is geen medelijden maar mededogen. Dat is een belangrijk verschil. Medelijden is negatief en ietwat neerbuigend voor mijn gevoel. Mededogen tonen kun je de hele dag door. Het is ook niet zo dat je een ander maar klakkeloos van alles moet voorzien wat hij of zij van je verlangt. Soms is het zelfs een daad van compassie als je de ander iets onthoudt omdat je inziet dat het schadelijk voor diegene is. Mededogen met een ander mag ook nooit het mededogen met jezelf in de weg staan. Gebeurt dat wel dan is de verslaving ongezond en moet je als de bliksem afkicken.

Meer weten over compassie? http://www.handvestvoorcompassie.nl of lees het boek Compassie van Karen Armstrong