Ontkennen, dat is over het algemeen mijn strategie, gewoon negeren. Flauwekul, geen zin in, ik doe er niet aan mee. De ellende is alleen, dat ik dat wel in mijn eentje kan beslissen maar dat de wereld om mij heen daar heel anders over denkt. Daar werd ik weer fijntjes met mijn neus op gedrukt toen ik deze maand jarig werd. Men ziet mij als ouder dan ik me voel. Het drong ineens tot mij door en raakte mij harder dan ik ooit van mijzelf verwacht had.

Het viel mij ineens op hoe erg het is. Op de radio hoorde ik een uitzending van 3FM waarbij verbaasd uitgeroepen werd: “Oooh! Er luistert iemand van VIJFTIG naar ons! Hoe is het mogelijk?” “Ja?” denk ik dan: “Hoezo?” Mag dat dan niet meer of zo?” Moet je als (bijna) vijftigjarige opeens naar een andere zender luisteren? Hoor je dan ineens bij omroep Max? Ben ik dan even blij dat ik nog twee jaar te gaan heb voordat het zover is!

De blik in de ogen bij mensen tot een jaar of vijfendertig zegt ook genoeg. Zo een blik van: “jij kunt wel denken dat je nog bij ons hoort maar je bent een oud wijf, of je wilt of niet”. Of minstens zo erg, dat ze er van uit gaan dat je als brave middelbare geboren bent of zo en dat zij pas cool en meeslepend leven. “Hé,” wil ik ze dan toeschreeuwen, “Done that, been there, hoor!” Maar doe dat maar zonder pathetisch over te komen.

Je zou er bijna van aan de botox gaan. Niet dat ik die rimpels zo erg vind maar wel dat men een bepaald gedrag bij mijn hangwangen verwacht. Gedrag waaraan ik weiger te voldoen. Niet uit een misplaatst gevoel van krampachtig jong blijven maar simpelweg omdat ik me niet middelbaar voel.

Het punt is dat leeftijd mij niets zegt. Niet alleen nu niet. Het heeft mij ook nooit iets gezegd toen ik nog piepjong was. Toen vond ik het al irritant dat ik niet serieus werd genomen puur en alleen door mijn leeftijd. Eigenlijk denk ik dat ik als dertiger geboren ben en dat ik dat altijd gebleven ben. Jong genoeg om nog af en toe volkomen debiel te doen en oud genoeg om verantwoordelijk in het leven te staan. Met zo nu en dan een uitschieter naar puberaal giechelen.

Als dat rare ouwe lijf nou maar eens mee wilde werken.