De laatste tijd werd ik zo links en rechts geconfronteerd met gevallen van kanker en andere enge ziektes. Dit, samen met mijn wens om de honderd te bereiken in blakende gezondheid, maakte dat ik me weer eens ging verdiepen in wat ik zou doen als ik in een vergelijkbare situatie terecht zou komen. Zou ik een chemokuur accepteren of niet en welke alternatieven zijn er dan. We denken altijd dat artsen het allemaal wel zullen weten maar wie zich verdiept in de theorie van Lothar Hirneise, “chemotherapie geneest kanker en de aarde is plat”, kan niet anders dan daar aan twijfelen.
Wat mij opviel in mijn zoektocht was dat, welke theorie of stroming je ook volgt, gezonder leven nummer één is bij bestrijding en genezing van ziektes. We kennen allemaal in grove lijnen het riedeltje wel: Veel meer fruit en groente eten, meer bewegen enz. enz. enz. Zoals ik het nu hier opschrijf klinkt het zelfs mij oersaai in de oren. Maar saai of niet, het is wel de waarheid. Verder werd mij duidelijk dat er heel veel mensen zijn die na een ongunstige diagnose alles anders gaan doen. Ze gaan inderdaad meer bewegen, beter eten, vallen af en volgen strenge leefregels.
En toen werd ik boos. Want wat maakt ons mensen toch zo stom dat we er maar op los leven. Pas als we ziek worden gaan we alles anders doen. Pas als we door het oog van de naald gekropen zijn en een nare ziekte overleven nemen we de tijd voor wat er echt belangrijk is in het leven. Waarom doen we niet een beetje beter ons best zolang we nog gezond en sterk zijn? Ik beweer hier niet dat iedereen met een ziekte dat aan zichzelf te wijten heeft, er zijn er genoeg die gewoon stomme pech hebben, maar gezonder leven helpt wel degelijk om heel veel gevallen van hoge bloeddruk, diabetes, hartfalen, kanker en ga zo maar door, buiten de deur te houden.
Ben ik een heilige? Welnee, ook ik eet met veel plezier de taarten die ik zelf bak en in het kader van “niks afslaan behalve vliegen”, neem ik ook graag op zijn tijd iets alcoholisch. En ja, wie mij een beetje volgt weet dat sporten nou ook niet bepaald op nummer één staat van mijn lijstje met dingen die ik het liefste doe. Maar ik ben door mijn boosheid om te zetten in actie wel nóg bewuster gaan leven en heb ik mijn vraag: “wat zou ik doen als?” omgezet in: “wat kan ik doen om het te voorkomen?” Kunnen alle lieverds alsjeblieft met mij meedoen?