Over het algemeen was ik als kind, niet erg goed in kind-zijn. Het vervelendst vond ik dat je als kind nooit serieus genomen werd in discussies. Ik wist misschien nog niet zo veel van de wereld om mij heen maar ik had wel een mening en ik was een slim en leergierig kind. In plaats van mij weg te zetten als dom en onwetend, hadden de volwassenen om mij heen er dus beter aangedaan om met mij het gesprek aan te gaan, dan had ik er nog wat van opgestoken.

Het moet op één van die momenten geweest zijn dat ik al vroeg in mijn leven wist dat het ergste wat je in een discussie kunt doen, is de ander als ontoerekeningsvatbaar te bestempelen. Al heel jong wist ik dat het heel gemeen is om de ander buiten spel te zetten door zijn of haar mening als niet relevant te beschouwen door te doen alsof die persoon ze niet allemaal op een rijtje heeft.

Hetzelfde als wat mij als kind overkwam gebeurt ook heel vaak met vrouwen. “Ze is zeker ongesteld”. ”Ach, ze zit in de overgang”. “Tja, ze is zwanger”. Zomaar drie uitspraken die ogenschijnlijk heel grappig bedoeld zijn maar die heel subtiel vrouwen bestempelen als labiel en niet de moeite waard om serieus naar te luisteren. Mocht je als vrouw in één van deze toestanden zijn dan hoeft je mening per definitie niet meegeteld te worden.

Het is waar dat vrouwen door hun gecompliceerde hormoonhuishouding eerder onderhevig zijn aan stemmingswisselingen. Een vrouw die last heeft van één van de vele ongemakken die gepaard gaan met een vrouwenlichaam zoals PMS kan wel eens te heftig reageren maar dat maakt datgene wat zij zegt nog niet minder waar of waard. De menopauze is een lastige periode maar dat maakt een vrouw nog niet volledig gestoord. Sterker nog: ik zie vrouwen rond hun overgang heel vaak eindelijk voor zichzelf kiezen en op een manier gaan leven die ze tot dan toe niet hebben gedurfd of gekund. Echter omdat het voor hun omgeving niet altijd goed uitpakt, worden deze vrouwen soms weggezet als rijp voor een psychiatrische inrichting. Terwijl ze in mijn ogen juist eindelijk wakker worden en hele heldere beslissingen nemen.

Het trieste is dat je je er zo slecht tegen kunt verdedigen. Als de vrouw in één van bovenstaande situaties boos wordt omdat haar mening niet telt dan bevestigt ze bij haar opponent het beeld wat men van haar heeft. Zie je wel, ze is ongesteld, zwanger, in de overgang (doorhalen wat niet van toepassing is). Lekker makkelijk want zo hoef je dus weer geen rekening te houden met haar mening.

En het ligt niet alleen aan jullie, o lief manvolk. Want nog verwerpelijker is dat vrouwen er net zo hard aan meedoen. Ze zetten zo een andere vrouw weg als gek, of zichzelf, door de ander er vooral op te wijzen dat ze ongesteld zijn. Als verontschuldiging voor het feit dat ze hardop durfden te zeggen wat ze op hun lever hadden.

Neem de volgende waarschuwing maar ter harte als je na deze blog nog steeds mijn geschrijf wilt blijven volgen. Ik menstrueer nog steeds zo af en toe en sta aan de vooravond van mijn menopauze, dus pas op, misschien ga ik mijn mening wel steeds bozer verkondigen maar bedenk dat ik nog steeds verdomd goed weet wat ik zeg.

Deze prachtige foto is van Fitzrie