Als er iets is in dit leven waar ik bang voor ben om te verliezen, dan is het wel de scherpte van mijn geest. Het is mijn grote angst dat ik op een dag de grip op het leven verlies. Dat in combinatie met een nogal verstrooide aard, maakt dat ik mijzelf nauwlettend in de gaten houd. Er was en tijd dat ik steeds van alles kwijt was omdat ik het één aan het doen was en ondertussen in gedachten met alweer hele andere dingen bezig was. Tegenwoordig heb ik voor alle belangrijke zaken een vaste plaats en als ik iets opruim moet ik dat van mezelf met aandacht en heel bewust doen.

Dat lukt niet altijd omdat mijn gedachten soms als pingpongballetjes in een ruimte met terugverende wanden heen en weer schieten. Zo kwam het dat ik deze week de zorgzame moeder wilde uithangen en het beddengoed van mijn zoon ging wassen met het plan om daarna lekker het bed voor hem op te maken, omdat hij er zelf zo een hekel aan heeft en ik het daarna vergat waardoor hij er ’s avonds achter kwam dat hij het alsnog zelf moest doen.

Ook was ik mijn portemonnee kwijt omdat ik hem op een onlogische plek had neergelegd. Waarschijnlijk omdat ik bij thuiskomst enthousiast begroet werd door mijn honden die ik met evenveel enthousiasme moest knuffelen terwijl ik nog aan het nadenken was over gebeurtenissen op het werk. Ook zei er iemand iets tegen me en was ik aan het bedenken wat we ook alweer gingen eten, die avond maar ook de rest van de week. Ondertussen was ik de wereldproblematiek aan het oplossen en oh, ja, waren die koffertjes in de schuur nou wel of niet geschikt voor de aanstaande vliegreis? Kortom het was weer eens gezellig druk in het hoofd.

Toen ik de volgende dag mijn portemonnee weer terugvond kreeg ik een ingeving. Zou daar de behoefte vandaan komen van mensen om zich te omringen met spullen met teksten er op? Gewoon om grip te houden op het leven? Zo zijn er mensen die grote houten letters in hun huis zetten die het woord “HOME” vormen. Is dat omdat ze anders vergeten dat ze thuis zijn? Dat ze zich afvragen wat dat ding, waar iets in kan en waar twee hengsels aan zitten, in hemelsnaam voor bedoeld is. Totdat ze het woord “BAG” er op zien staan. Met een beetje mazzel staat er ook nog op dat het een “RED BAG” is, want stel je voor dat je niet weet wat voor een kleur het object heeft. En je zou toch eens vergissen en een bosje wortelen in een vaas willen zetten, nee dan is het maar een geluk dat er “FLOWERS” op staat.

Het zijn meestal Engelse teksten. Dat komt omdat de lulligheid er van dan niet zo opvalt. Als je “KOEKJES” op de pot zet die alle kenmerken van een ding heeft, waar je koekjes in bewaart, dan staat het natuurlijk een stuk beter als er “COOKIES” op staat. In mijn geval kan ik er beter “KAK”, “KOTS” of “VIEZE VREETZAK” op zetten omdat ik er dan misschien van afblijf.

Het doet me altijd het meeste denken aan de boekjes waar we onze peuters woordjes mee leren. “Wat is dat dan? AUTO. Jaaa, goed zo een auto. Wat voor een kleur heeft de auto dan? Oooo knap hoor, GROEN!” Wel overzichtelijk en rustgevend natuurlijk. Misschien moet ik er ook maar eens mee beginnen. Kleine dekjes voor de huisdieren maken met daarop “POES” en “HOND”. Of “SLAAPKAMER” voor het geval ik per ongeluk in de douche probeer te slapen. En natuurlijk hier en daar een bordje “HAAL ADEM” want stel je voor dat je dat vergeet.

Verdomd handig die teksten.