Het Rode Kruis kondigde deze week aan dat ze voor de opvang van bootvluchtelingen, voor het einde van de maand, al door hun voorraad hulpgoederen heen zijn. Om hun voorraad weer een beetje aan te vullen en hulp te kunnen blijven bieden zeggen ze de komende maanden drie miljoen nodig te hebben. Een schijntje als je het mij vraagt. Een druppel op de meer dan gloeiende plaat. Het aantal bootvluchtelingen blijft maar stijgen en degenen die het vasteland min of meer levend bereiken zijn er vaak slecht aan toe. Ze hebben niets en zijn uitgehongerd, uitgeput en hebben van alles nodig.

Hoe machteloos moet je je soms als Rode Kruis-medewerker voelen als je al deze mensen ziet en daar maar een deel van kan helpen. Dat staat los van de politieke discussie van hoe er omgegaan moet worden met dit probleem. Het staat los van hoeveel aantallen een land wel of niet moet opvangen. Er zal zeker op wereldpolitiekniveau een oplossing moeten worden gevonden voor deze almaar groeiende ramp. Maar ondertussen kun je deze mensen niet laten creperen. Dat het Rode Kruis daarvoor geld vraagt is meer dan terecht en wat ze vragen is naar mijn mening erg bescheiden.

Wat me er wel weer aan irriteert is dat het geld bij de gewone sukkel vandaan moet komen. Er wordt weer beroep gedaan op jou en mij en in dezelfde nieuwsbronnen waar de aankondiging van deze actie gedaan wordt stond een week eerder vermeld hoeveel geld er omgegaan is in de hele corrupte FIFA-zooi. Miljoenen aan steekpenningen zijn er uitgedeeld. En dat is dan de illegale geldstroom. Wat dachten we van al die miljoenen waarvoor voetballers onderling verkocht worden? En de salarissen die deze, vaak net uit het ei gekropen, jongens krijgen? Zullen we in de voetbalwereld even met een collectebus rondgaan? Dan hebben we die drie miljoen toch zo binnen geharkt? In verhouding tot al die miljarden die er omgaan in die hele nepwereld is drie miljoen toch net zoiets als wat een paar euro voor iemand met een gemiddeld Nederlands inkomen is?

Begrijp me niet verkeerd. Het gaat er niet om dat ik te gierig ben om een bescheiden bedrag te doneren. Integendeel, ik ben er sterk voor dat we daar via het belastinggeld verplicht toe zijn om onze bijdrage te doen. Zolang in onze Westerse samenleving, het doorsnee huisdier een beter leven heeft dan menig mens in een ramp, is het niet meer dan normaal dat we deze mensen helpen. Maar ben ik nou echt de enige die het raar vindt dat er zoveel geld om gaat in iets wat zo onbelangrijk is als een spelletje waar 22 mannen achter een balletje aan rennen? Terwijl op een steenworp afstand kinderen verdrinken, verhongeren en voor hun leven getraumatiseerd raken omdat hun ouders uit existentiële nood ervoor kozen om op een boot te stappen met vóór zich een onzekere toekomst maar met hoop op minimaal een kans op een beter leven, ook al is het maar een heel kleine kans.

Laat de negatieve gevoelens niet overheersen en geef die paar euro die je anders aan een chocoladereep had besteed vooral aan het Rode Kruis maar vooral: Kom in opstand!