In een Facebookgroep plaatste ik een recept met daarbij de opmerking tussen haakjes: ‘van TV-kok Ramon die in de categorie niet per sé knap maar wel een leuke man valt’. Direct kreeg ik er allerlei commentaar eronder dat het zo vreselijk was dat ik iemand op uiterlijk beoordeelde. Iemand op uiterlijk beoordelen? Ik? Zo was het niet bedoeld.
Laatst was ik om die reden zelfs nog voor iemand op de bres gesprongen toen er gezegd werd dat vrouwen van een bepaalde leeftijd een bepaald soort kleding niet meer konden dragen en niet zulk lang haar meer moesten hebben. En hoewel ik ook erg kan lachen om hotter-than-my-daughter-types, vind ik vooral dat iedereen lekker zelf moet bepalen wat hij of zij aan doet. Zelf ben ik ook van ‘een bepaalde leeftijd’ en ik maak zelf wel uit hoe lang mijn haar en hoe kort mijn rok is. Bovendien, kan iemand mij uitleggen wanneer je die ‘bepaalde leeftijd’ bereikt? Is dat veertig, vijftig of zestig? En is er dan een voorschrift hoe lang je rok dan precies moet zijn? Wanneer precies moet ik mijn vlecht afknippen en mezelf een pittig kort kapsel aanmeten?
Nou moet ik als geen ander weten dat het geschreven woord niet altijd zo overkomt als het bedoeld is. Een ieder neemt zijn of haar perspectief mee en kan daardoor een grappig bedoelde opmerking als kwetsend ervaren. Om het niet lastig te maken voor de beheerders van de Facebookpagina (want dat zijn ook leuke en lieve mannen), heb ik mijn opmerking verwijderd. Later heb ik zelfs het hele bericht verwijderd omdat de commentaren zonder de context helemaal een slechterik van mij maakten, maar het bleef wel knagen. Was mijn opmerking nou echt zo fout? Of hadden we hier te maken met de humorloze ‘ik-ben-zo-politiek-correct’-maffia?
In het vervolg zal ik wat voorzichtiger zijn met wat ik op social media plaats omdat ik simpelweg geen zin heb in oeverloze discussies maar ik heb voor mezelf besloten dat er niets mis was met wat ik gezegd heb over de TV-kok. De beste man zal zichzelf ook heus niet plaatsen tussen Brad Pitt en Johnny Depp, net zo goed als ik ook heus wel weet dat ik niet aan Angelina Jolie of Beyoncé kan tippen, maar een leuke man is het wel. Juist niet om zijn uiterlijk maar wel om hoe hij kookt en dit op een leuke manier weet over te brengen. En als iemand over míj zegt dat ik niet per sé knap ben maar wel een leuke vrouw krijgt hij of zij een borrel van me.
En weet je wat nou zo leuk is aan bloggen? Dat ik hier lekker mag schrijven wat ik wil en wie zich er aan stoort leest het toch lekker niet?
Scillie 