De cursusdag was een pittige dag geweest. De 4 P’s van het één hadden ieder weer 8 aspecten die onderling weer bestonden uit 5 processen en dat alles in half Engelse en half in slecht Nederlands vertaalde termen. Heus interessant maar best wat veel. Vermoeid stapte ik de trein in en nam plaats. Veel autobezitters zullen niet snel de trein nemen maar als ik rond het spitsuur in een grote stad moet zijn vind ik het heerlijk om de stress van het hectische verkeer te vermijden.

Mijn tas zette ik op de lege plek naast mij, deed mijn oordopjes in en koos een afspeellijst in Spotify met de veelbelovende naam Meep-Stoner/doom. Af en toe is mijn brein alleen tot stilstand te brengen door keiharde muziek te draaien. Het verjaagt de muizenissen in mijn hoofd.

Zo ontstond er weer ruimte voor interesse in wat er om mij heen gebeurde. Niet gehinderd door bijgeluiden bekeek ik de mensen in mijn coupé. Naast mij, aan de andere kant van het gangpad, zaten een man en een vrouw tegenover elkaar. Zij hadden grote koffers bij zich. De vrouw legde haar voet verleidelijk bij de man op schoot en keek hem glimlachend aan. Om hen heen hing een aura van vrijheid zoals alleen verliefde mensen die een heerlijke reis hebben gemaakt kunnen hebben.

Op het volgende station stapte er een groep studenten in die een paar banken verderop, schuin vóór mij plaatsnamen. Onder hen bevond een jongen die een paar jaar terug regelmatig bij mij over de vloer kwam omdat hij een vriend van mijn zoon was. Hij was lekker aan het lachen met de jonge mensen uit zijn gezelschap en zag mij niet. Dat was prima. De vriendelijke knul had zich misschien verplicht gevoeld om met mij een praatje te houden. Daar had ik geen behoefte aan en hij waarschijnlijk ook niet.

Op het tegenovergestelde bankje voor mij nam een fragiele jonge Aziatische vrouw plaats. Ze had een jongetje van hooguit een jaar of vier bij zich met een fluoriserend groen jack aan. Zodra de trein ging rijden installeerde het jochie zich met het lijfje en de opgetrokken beentjes op de ene zitplaats en zijn ronde hoofdje met kortgeknipt haar op de schoot van zijn moeder. Met rode blosjes op zijn wangen en een open mondje lag hij te slapen zodra de trein in beweging kwam. Bij het volgende station werd er iets omgeroepen. Het knulletje schrok wakker, keek of zijn moeder er nog was sliep weer verder. Hoe heerlijk is de wereld als die nog alleen maar uit je moeder bestaat. De jonge vrouw en ik glimlachten naar elkaar.

De eindbestemming van de trein was tevens mijn woonplaats. Ik plopte de oordopjes uit mijn oren en liet de geluiden van de buitenwereld weer toe. Volkomen ontspannen liep ik naar de uitgang en kwam tot de conclusie dat de trein een heerlijk vervoermiddel is. Als hij rijdt tenminste.