De dag nadat Trump gekozen was als president van de VS was ik neerslachtig en zelfs een beetje in paniek. Er gingen allerlei gedachten door mijn hoofd. Er was ongeloof: geen moment had ik er serieus rekening mee gehouden dat hij het zou worden. Ik ging er van uit dat er uiteindelijk voldoende verstandige mensen zouden zijn die niet op die idioot zouden stemmen.Er was onbegrip: Hoe konden al die sukkels nou op hem gestemd hebben? Er zijn zelfs zwarte vrouwen die hun stem aan die racistische seksist gegeven hebben.

Er was lichte paniek: Hoe moet dat nou verder met het milieu als het machtigste land een leider heeft die de opwarming van de aarde een hoax noemt en geen geld meer wil geven aan wereldwijde samenwerkingen op het gebied van milieuproblematiek. Er was ook ongerustheid over of het wel goed zou komen nu we niet alleen een enge macho-gorilla aan onze oostkant hebben maar ook een ongeleide Bokito in het westen, met Europa er precies tussenin waar haatpredikers ook steeds meer ruimte krijgen. Om nog maar te zijgen over het midden-oosten.

Het allerergste gevoel van die dag was de wanhoop, de wanhoop dat mensen niet leren van de geschiedenis. De wanhoop dat mensen niet inzien dat we niks opschieten met wereldleiders die de haat voor anderen voeden. Dat vrede niet voortkomt uit anderen de schuld te geven van alles wat er mis is. De wanhoop dat geld, hebzucht en honger naar macht regeert en dat het waarschijnlijk altijd zo zal blijven.

Toen kwam er een gedachte bij mij op waar ik weer een beetje hoop van kreeg. Ik moest denken aan wat een Chinese leraar tegen mij zei over het Yin-Yang teken. Hij zei: “als Yang op zijn hoogst is verschijnt Yin en omgekeerd. In het één zit altijd een klein beetje van het ander”. Als je op deze manier naar de wereld kijkt dan was het misschien nodig dat Trump gekozen werd. Het was allemaal nog niet Yang genoeg. De wereld stond nog niet voldoende in brand. Het moet nog veel erger worden: meer oorlog, meer milieurampen, meer economisch falen, meer macho-testosteron-op-je-borst-gebonk.

Zonder dat kan het Yin niet ontstaan. Blijkbaar hebben wij mensen het nodig om er eerst een puinhoop van te maken voordat het goed mag worden. Dat een vrouw dichtbij het presidentschap was, maakt deel uit van het kleine puntje Yin in het Yang. Dat er hier en daar een land is waar men wel gewoon vergaande beslissingen durft te nemen die goed zijn voor de aarde en wat minder goed voor de portemonnee is het kleine beetje licht in het donker. Daar houd ik me nu maar aan vast. Het komt vast wel weer goed. Ik hoop alleen dat ik die dag mag beleven.

Het origineel van de uitgelichte afbeelding bij deze blog is van donkeyhotey en staat hier: https://www.flickr.com/photos/donkeyhotey/5727867400