Nederig

Op de socials zie ik vaak van die ‘inspirerende teksten’ langskomen. En hoewel ik daar normaal gesproken van smul, valt me de laatste tijd iets op waar ik me een beetje aan begin te ergeren. Het is het woord ‘humble’. Be humble, oftewel wees nederig. Hoezo zou dat goed voor je zijn. Ik krijg er de kriebels van. Nederig zijn brengt je geen steek verder. Bij dankbaar kan ik me nog wel wat voorstellen. Maar ook dat vind ik een jeukwoord wanneer het om dingen gaat waar ik zelf toch wel degelijk invloed op heb gehad. Misschien is het een allergie die ik uit mijn opvoeding heb meegenomen. Mijn vader kwam uit een gereformeerd gezin en had daar een enorme hekel aan elke vorm van religie van overgehouden. “Een god bedanke voor het brood wat op me bord legt? Daar heb ik GVD (hij vloekte flink) heel wat meters over de grond voor motte kruipe (hij was woningstoffeerder)”. 

Denk niet dat ik arrogant ben. Verre van dat. Ik ben blij met alles wat goed gaat in mijn leven. Maar ik geloof nu eenmaal meer in geluk hebben en toevalligheden, gecombineerd met wat je zelf veroorzaakt. Mijn wiegje heeft toevallig in een goed land gestaan. Het gezin waarin ik ben opgegroeid was gelukkig een warm nest en ik heb een goede start gekregen. Wanneer iemand iets voor mij betekent of mij een kans geeft ben ik diegene natuurlijk dankbaar. MIjn ouders ben ik zeker dankbaar. Maar een algemene dankbaarheid vind ik een beetje raar. 

Nederigheid zou je kunnen vertalen naar dat je niet alles zomaar voor lief neemt. Datgene wat je vandaag denkt te hebben kan morgen niet meer van jou zijn. De dood van geliefden heeft mij geleerd dat je je de ene minuut nog onoverwinnelijk kan voelen en de volgende minuut de bodem onder je hele bestaan weggeslagen kan zijn. 

Maar voor mij heeft nederigheid de klank van kleinhouden. Je hoofd niet boven het maaiveld uitsteken, gewoon maar meedoen met de rest en je kont vooral niet tegen de krib gooien. En ik ben mezelf dankbaar dat ik daar niet aan mee doe. In die zin moeten we niet nederig zijn maar juist zelf nadenken, opstandig zijn en wanneer het nodig is de derriere met een flinke zet tegen de krib gooien. Het is goed voor een mens om het maaiveld te overzien. Wel handig om je koppie zo nu en dan in te trekken wanneer de maaimachine langskomt maar iedere keer dat je dat doet versterkt dat je nek. 

Dus wat nou nederig? Dat zullen we nog wel eens zien!