Dat ik een groot dierenliefhebber ben dat zal voor iedereen die mij persoonlijk kent wel duidelijk zijn. Alle dieren van groot tot klein kunnen op mijn sympathie rekenen. Zelfs een spin, waar ik toch een lichte fobie voor heb, kan ik met veel plezier bekijken als hij druk bezig is met waar spinnen zoal mee bezig zijn. Wel graag op een flinke afstand. Ook vliegen en wespen worden door mij gevangen en het huis uit gezet omdat ik respect heb voor elke vorm van leven en daarom liever geen dieren dood. In het geval van muggen, vlooien en teken wordt mijn volharding in dit principe wel erg op de proef gesteld en ik moet nog eens een goed gesprek met een echte boeddhist aan gaan om te horen hoe je met dit dilemma om gaat.

Toch is er voor mij één dier die voor mij het dier der dieren is en dat is de kat. Katten zijn perfectie. Katten zijn alles wat je van een huisdier wil. Het zijn meesters in aanpassen aan de omstandigheden zonder hun waardigheid te verliezen. Ze weten altijd de beste plekjes in huis of buiten te vinden waar ze zich genoeglijk oprollen. Ogenschijnlijk volkomen van de wereld maar toch alert. Een toestand die iedereen die mediteert met veel oefening probeert te bereiken. Als ze je vertrouwen en zich vol overgave laten knuffelen kunnen ze volkomen slap en zacht worden alsof ze geen bot of spier in hun lijf hebben om binnen een seconde weer tot één bonk spieren te transformeren als ze er weer genoeg van hebben. Soepel en gracieus het ene moment en vertederend schattig het andere moment.

Maar hoe ziet de kat ons? Zijn wij in zijn ogen goden of juist slaven die hij de indruk geeft dat ze worden aanbeden. Ziet de poes ons als een rare kat die andere gaven bezit of ziet hij dat we van een andere soort zijn? Ben ik alleen een wandelende bron van aandacht in één richting of voelen ze ook iets van genegenheid naar mij toe? Wat ik wel weet is dat een kat zijn favoriete mens kiest. Alle drie mijn katten hebben een gezinslid uitgekozen waar ze het liefste bij vertoeven. Daarnaast vinden ze mij ook best leuk want de prinsjes weten één ding heel goed: Het moedermens in de keuken betekent eten!